Արթուր Ալեքսանյանը Mediamax Sport-ի «Փարիզ-2024» շարքի համար ցանկացավ նկարվել Գյումրիում իր ամենասիրելի վայրերից մեկում՝ «Մայր Հայաստան» հուշարձանի հարակից տարածքում, նրա հետ եղանք նաեւ Սեւ բերդում:
Ծնվել է. 21.10.1991 թ. Գյումրիում:
Մարզաձեւը. Հունահռոմեական ոճի ըմբշամարտ (97 կգ):
Անձնական մարզիչը. Գեւորգ Ալեքսանյան:
Ընտանեկան կարգավիճակը. Ամուսնացած չէ:
Կրթությունը. Ավարտել է Հայաստանի ֆիզիկական կուլտուրայի եւ սպորտի պետական ինստիտուտի մագիստրատուրայի բաժինը:
Հոբբին. Սիրում եմ քաղաքում լինել ու ընկերներիս հետ ժամանակ անցկացնել, իսկ եթե հավաքների չեմ՝ ֆուտբոլ եմ խաղում:
Ըմբշամարտի յուրահատկությունը. Ըմբշամարտով զբաղվելն ապրելակերպ է դառնում: Այն դաստիարակում է, կարգապահություն սովորեցնում ու լավ մարդ դարձնում, սպորտն առհասարակ միայն օգուտ է տալիս ու կտրում փողոցից: Ըմբշամարտում յուրահատուկ միասնականություն կա, մեր սերնդից դեռ շատ առաջ են դրվել այդ հիմքերը: Յուրաքանչյուրի խնդիրը բոլորինս է:
Լուսանկարը` Մեդիամաքս
Կարիերայի ամենատպավորիչ ձեռքբերումը. Շատ նվաճումներ եմ ունեցել, բայց կնշեմ Ռիոյի Օլիմպիական ոսկին, որից արդեն 8 տարի է անցել: Մեդալին հասնելու ճանապարհը բոլոր մրցումների դեպքում էլ նույնն է, հավասարաչափ քրտինք ես թափում ու տանջվում: Հիմա ցանկանում եմ 2-րդ ոսկին ունենալ, միայն դրա հետ են կապված նպատակներս: Դեռ չեմ մտածել, թե այն ում կնվիրեմ, առաջնայինը նվաճելն է:
Ամենածանր ու անսպասելի պարտությունը. Նախորդ տարվա Աշխարհի առաջնության եզրափակչում էր, ավարտին մի քանի վայրկյան էր մնացել, թուլացա ու մտածեցի, որ արդեն հաղթել եմ: Չնայած վերջին հնարքը կուբացի մրցակիցս ոտքով արեց, հետո ենք տեսագրությամբ նկատել, բայց ամեն ինչ այնքան արագ տեղի ունեցավ, որ մարզիչները չհասցրին բողոքարկել: Այդ պարտության համար շատ եմ ափսոսում, նա եւս գալու է Օլիմպիական խաղեր, իհարկե, սպասում եմ մեր հանդիպմանը, բոլորն են սպասում: Նաեւ շատ ցավալի էր Տոկիոյի Օլիմպիական խաղերի եզրափակչում կրած պարտությունը, այնտեղ ինձ հաղթել խանգարեցին մրցավարներն ու վնասվածքս: Ծանրագույն պարտություն էր… Թեեւ պարտություններս այնքան էլ շատ չեն, բայց ամեն անգամ դրանց հետ համակերպվել չեմ կարողանում:
Լուսանկարը` Մեդիամաքս
Ելույթից առաջ արարողակարգ. Հիմնականում նախավարժանք եմ անում, մարզիչների հետ մշակում ենք գոտեմարտի մարտավարությունն ու պատրաստվում եմ պայքարին:
4-րդ Օլիմպիական խաղերը. Ամեն մեդալ էլ ունեմ, ավելի հասուն եմ եւ հանգիստ եմ մոտենում խաղերին, ինչը փորձի շնորհիվ է: Արդեն տոնի զգացողություն չունեմ, երբ առաջին անգամ ես մասնակցում՝անգամ Օլիմպիական ավանում բնակվելուն ես անհամբերությամբ սպասում:
Իմ առաջին խաղերում 19 տարեկան էի ու բրոնզե մեդալակիր դարձա, ինչը եւս մեծ արդյունք է, բայց լիարժեք ուրախ չէի, այն ժամանակ հաղթանակի հետեւից էի գնացել: Ոսկի նվաճեցի դրանից 4 տարի անց Ռիոյում, երբ արդեն նաեւ Եվրոպայի ու Աշխարհի առաջնություններում էի հաղթել եւ բոլորն ինձնից միայն չեմպիոնություն էին ակնկալում: Դրանից մեծ լարվածություն էի զգում ու ամեն չնչին սխալը կարող էր ճակատագրական լինել:
Օլիմպիական եզրափակիչներից առաջ. Ռիոյում բոլոր գոտեմարտերը նույն օրն էին լինում ու եզրափակչից առաջ մտածելու շատ ժամանակ չկար: Կիսաեզրափակչից հետո մի քիչ հանգստացա ու նորից վերադարձա գորգ: Հիմա մեկ օր ժամանակ ունենք եւ անընդհատ նույն մտքերն ու հարցերն են քեզ հետապնդում՝ ինչպե՞ս եմ գոտեմարտելու, ո՞վ է հաղթելու, ի՞նչ ավարտ է լինելու… Որքան էլ ցանկանում ես դրանց վրա չկենտրոնանալ, չի ստացվում:
Տոկիոյում վնասվածք ունեի, դրա համար էլ մտքերս մի փոքր այլ էին ու ամեն ինչ ուրիշ կերպ էի պլանավորում: Վնասվածք ստանալուց հետո դեռ շատ ցավեր չունեի, սաստկացան հաջորդ օրը, թեեւ ներարկում արեցին, բայց ոտքս չէի զգում: Պլանավորել էի առաջին մրցափուլում պասիվություն ստանալ ու միավոր չզիջել մրցակցիս, իսկ երկրորդում ակտիվ լինել ու պահել հաղթական հաշիվը: Ամեն ինչ հենց այդպես էլ ընթանում էր, իսկապես լավ պաշտպանվեցի պարտերում, բայց հետո ռուսները բողոքարկեցին, չգիտեմ էլ որտեղից մրցավարները միավոր գտան ու ամեն ինչ խառնվեց իրար…
Լուսանկարը` Մեդիամաքս
Հայերն ու մեծ սպորտը. Ճիշտ չէ ասել, որ մեր ու այլ երկրների մեդալակիր մարզիկները նույն ճանապարհն են անցնում: Մենք այդ մեծ խաղերի մեջ շատ փոքր երկիր ենք եւ հավասար արդյունքի կամ չնչին տարբերության դեպքում, միշտ մրցակցին են նախապատվությունը տալիս: Առաջին հայացքից այս ամենը կարող է աննշան թվալ, բայց սպորտում բոլոր մանրուքներն էլ կարեւոր են: Դրա համար յուրաքանչյուր հայ մարզիկ իր ու մարզիչների քրտնաջան աշխատանքի արդյունքում է հասնում հաջողության: Ի տարբերություն մյուսների՝ հույսներս մեզ վրա ավելի շատ պիտի դնենք:
Երկրի խնդիրները. Իհարկե, Հայաստանում կատարվող ամեն բան ինչպես յուրաքանչյուր քաղաքացու, այնպես էլ մեզ վրա ազդում է: Մտածում ենք մեր երկրի ու զինվորների մասին, բոլորիս ցանկությունն է ապրել խաղաղ երկրում: Բայց որքան էլ խոչընդոտող հանգամանքներ են լինում, փորձում ենք մրցումների վրա կենտրոնանալ ու մեր գործն անել: Ծախսած նյարդերը կարող են վատ անդրադառնալ, պայքարի մեջ երկար մնալու համար անհրաժեշտ է հոգեբանորեն շատ ամուր լինել:
- Արթուր, որո՞նք են քո ուժեղ եւ թույլ կողմերը:
- Նպատակասլացությունն ու աշխատասիրությունն ուժեղն են, իսկ թույլերը չեմ ասի, որ հանկարծ մրցակիցներս չիմանան:
Լուսանկարը` Մեդիամաքս
- Վերջերս ունեցած ամենամեծ ուրախությունը:
- Եվրոպայի 7-րդ չեմպիոնությունը:
- Ամենամեծ վախդ:
- Չունեմ վախեր:
- Ի՞նչն ես ամենաշատը գնահատում մարդկանց մեջ:
- Ճշտախոսությունը եւ համեստությունը:
- Ի՞նչ է երջանկությունը քեզ համար:
- Ընտանիքս ու հարազատներս են:
- Ի՞նչն է քեզ վստահ դարձնում:
- Իմ հաղթանակները:
Լուսանկարը` Մեդիամաքս
- Գյումրիում ամենասիրելի ու հարազատ վայրերը:
- Ամբողջ քաղաքն եմ շատ սիրում ու հատկապես կենտրոնը, այն շատ սիրուն է: Առաջին անգամ քաղաք այցելողները հաճախ են ասել, որ այն Իտալիային են նմանեցնում: Շատ ուրախ եմ, որ հին քաղաքը պահպանվել է ու այդքան յուրահատուկ է: Իր հանգստության համար շատ եմ սիրում «Մայր Հայաստան» հուշարձանի հարակից տարածքը, այստեղ հաճախ եմ մարզվում: Բազմաթիվ քաղաքներում եմ եղել, բայց ամեն տեղից միշտ կարոտած եմ վերադառնում իմ ծննդավայր: Արմատներիս հետ կապված եմ եւ ուզում եմ այստեղ ապրել ու մեծանալ: Կարիերաս ավարտելուց հետո հանգիստ կվայելեմ Գյումրին:
- Ինքդ քեզ 3 բառով ինչպե՞ս բնորոշես:
- Աշխատասեր, նպատակասլաց, բարի:
- Ամենակարեւոր ձեքբերումը կյանքում:
- Ընկերներս են:
- Ամենաշատն ինչի՞ համար ես շնորհակալ:
- Աստծուց շնորհակալ եմ այն ամեն ինչի համար, ինչն ինձ որպես մարզիկ ու մարդ տվել է:
Լուսանկարը` Մեդիամաքս
- Ովքե՞ր են քո կյանքի կարեւոր մարդիկ:
- Ծնողներս են: Հայրս միշտ կողքիս է:
- Քեզ բնորոշ ամենադիպուկ արտահայտությունը:
- Մարդիկ շատ են ասում. «Մեր Չեմպիոնը» կամ « Չեմպիոնը», ինչպես նաեւ «Սպիտակ արջ են» դիմում:
- Ի՞նչ է պետք Օլիմպիական խաղեր մեկնելու համար:
- Կասեմ, թե որն է ամենակարեւորը՝ ճիշտ հոգեբանական պատրաստվածությունը, քանի որ պայքարը նախ եւ առաջ քո ներսում է տեղի ունենում: Բազմաթիվ մարզիկներ կան, որոնք մի քանի անգամ Աշխարհի չեմպիոններ են դարձել, բայց Օլիմպիական խաղերում իրենց դրսեւորել այդպես էլ չեն կարողացել: Ես հոգեբանորեն միշտ էլ պատրաստ եմ եղել, նման վստահություն առաջին հերթին մարզումներից եմ ստացել, քանի որ ինձ երբեք չեմ խնայել մարզադահլիճում: Նպատակիս հասնելու համար կարող եմ ամեն ինչ ներդնել: Ամեն անգամ այնպես եմ մարզում, ասես վերջինն է: Միշտ կարողանում եմ ինձ տրամադրել ու այնպես անել, որ մարզման ավարտին ինքս ինձնից գոհ լինեմ:
Լուսանկարը` Մեդիամաքս
- Ինչպե՞ս չմեծամտանալ հաղթանակներից ու դրա արդյունքում ամեն ինչ չկորցնել:
- Ամեն մրցաշարից ու հաղթանակից հետո պիտի գիտակցես, որ դրանք արդեն անցյալում են: Պարտավոր ես հնարավորինս արագ մոռանալ ու պատրաստվել հաջորդին: Ամեն անգամ զրոյից ես սկսում ու նույն ճանապարհն անցնում՝ նոր մրցակիցներ են գալիս ու ամեն անգամ ապացուցելու բան ունես: Կարիերադ ավարտելուց հետո կհասցնես հպարտանալ հաղթանակներովդ ու վայելել դրանք, իսկ գործող մարզիկը դրանց ժամանակը չունի: Եթե նվաճումներովդ ապրես, հաջորդ օրն իսկ վերջդ կլինի:
- Ինչպե՞ս չկորցնել մոտիվացիան ու պահել հաղթանակների ծարավը:
- Հաղթել եմ բոլոր հնարավոր մրցաշարերում, բայց դրանցով չեմ հագենում, միշտ ավելիին հասնելու պահանջ ունեմ: Քիչ չեն մարզիկները, որոնք հստակ նպատակ են ունենում դառնալ Օլիմպիական չեմպիոն ու դրանից հետո բավարարվում են ունեցածով: Չեմ մեղադրում, որովհետեւ նրանց մոտիվացիան այդքանի համար է եւ այդ կետին հասնելուց հետո նույն ճանապարհն այլեւս կրկնել չեն ուզում: Ինձ համար նման սահման գոյություն չունի:
- Արթուր, ինչո՞ւ են քո կարծիքով խաղերը 4 տարին մեկ անցկացվում:
- Օլիմպիական խաղերը ամենախոշոր մրցաշարն են ու ամեն պահ չես կարող դրանց պատրաստվել ու մասնակցել: 4 տարին երկար ժամանակահատված է, ինչը խաղերին կարեւորություն է հաղորդում, չգիտես, թե հետո ինչ տեղի կունենա ու պարտավոր ես կենտրոնանալ քեզ ընձեռնված միակ հնարավորության վրա:
Լուսանկարը` Մեդիամաքս
- Ո՞րն է քեզ համար եղել ամենայուրահատուկ ՕԽ-ն:
- Ռիոյինը:
- Ի՞նչ ընդհանրություններ ունեն հայերն ու ֆրանսիացիները:
- Ֆրանսիան բարեկամ երկիրն է, մեզ լավ են վերաբերվում, բայց, լինելով տարբեր երկրներում, զգացել եմ, որ իտալացիները հայերին ավելի շատ են նման:
- 4 բան, որ գալիս է մտքիդ Փարիզ ասելիս:
- Ոսկե մեդալ, Էյֆելյան աշտարակ, Շառլ Ազնավուր եւ Ելիսեյան դաշտեր:
- Ֆրանսիական սիրելի երգ ու ֆիլմ:
- Միշտ Ժերար Դեպարդիեին եմ սիրել ու նրա ֆիլմերը նայել, կառանձնացնեմ «Գողություն ֆրանսիական ձեւով»-ը: Իսկ երգերը միանշանակ Ազնավուրինն են:
- Ի՞նչ գիտես ֆրանսերեն:
- Մերսի:
- Քո սիրելի ֆրանսիական ուտելիքը:
- Կրուասան:
Լուսանկարը` Մեդիամաքս
- Ի՞նչ անմոռանալի հուշեր ունես Ֆրանսիայի հետ կապված:
- Հիշում եմ 2017 թվականի Աշխարհի առաջնությունը, երբ Փարիզում եռակի չեմպիոն դարձա: Այնքան հայեր էին եկել ինձ երկրպագելու, կարծես Հայաստանում էի ելույթ ունենում: Թեեւ դահլիճը շատ մեծ էր, բայց մեր հայրենակիցներն անթիվ էին: Տեղի հայկական համայնքը շատ ակտիվ մասնակցություն ունի երկրի կյանքում:
- Հիշո՞ւմ ես քո առաջին Օլիմպիական խաղերը, որ դիտել ես հեռուստացույցով:
- Առաջինը, որ դիտել եմ ու տպավորվել են 2000 թվականի Սիդնեյի խաղերն էին: Նաեւ գիտեի, որ 1996-ին Արմեն Նազարյանը Հայաստանի կազմում չեմպիոն է դարձել, իսկ Սիդնեյում ոսկի նվաճեց Բուլղարիայի համար:
- Քո սիրելի Օլիմպիական մեդալակիր կամ չեմպիոն հայ մարզիկները:
- Իհարկե, Նազարյանն է, որը թեեւ ինձնից մեծ է, բայց լավ ու ընկերական հարաբերություններ ունենք:
Լուսանկարը` Մեդիամաքս
- Իսկ համաշխարհային սպորտի՞ց:
- Ռաֆայել Նադալն է իր կռվող, պայքարող եւ չհանձնվող բնավորությամբ իսկական օրինակ է ինձ համար: Ես էլ Ռիոյից հետո վերջին մի քանի տարիներին անընդհատ վնասվածքներով եմ ելույթ ունենում ու լավ եմ հասկանում Նադալին: Այնքան շատ է ծնկների հետ կապված խնդիրներ ունեցել եւ վիրահատությունների ենթարկվել, ինքս էլ թենիս խաղացել եմ ու գիտեմ, թե ծունկը որքան կարեւոր է այդ մարզաձեւում: Բայց Նադալը միշտ ներքին ուժ է գտել ու շարունակել պայքարել՝ հաղթելով Մեծ Սաղավարտի մրցումներում: Նրա խաղից էլ երեւում է իր բնավորությունը: Ֆեդերերն էլ լեգենդ է, բայց ես որպես մարզիկ եմ նրանց խաղին հետեւել ու նկատել եմ, որ շվեյցարացին գնդակին չհասնելու կասկածի դեպքում, չէր պայքարում, իսկ Նադալն անգամ 1 տոկոսանոց հավանականության դեպքում մինչեւ վերջ ուժերը տալիս է: Իր այդ տեսակը շատ եմ սիրում:
- Քանի՞ անգամ է Փարիզն ընդունել Օլիմպիական խաղեր:
- Սա երրորդն անգամն է:
- Եթե հնարավորություն ունենայիր, ո՞ր Օլիմպիական խաղերին կմասնակցեիր:
- Արդեն 4-րդ խաղերիս կմասնակցեմ, ինչով լիովին բավարարված եմ, բայց դեմ չէի լինի ելույթ ունենալ ժամանակակից առաջին խաղերում: Ըմբշամարտի կադրերից տեսել եմ, թե պայքարը որքան հեշտ է եղել, արդեն մի քանի ոսկի կունենայի: Սպորտը շատ արագ է զարգանում ու փոխվում:
- Քո որակներից որո՞նք կուզեիր ավելի ուժեղացնել:
- Եթե հնարավորություն լիներ՝ բոլորը:
- Ինչի՞ց է կազմված հաղթանակը:
- Չհանձնվելուց, պայքարից, կամքի ուժից եւ ոգուց:
Լուսանկարը` Մեդիամաքս
- Որո՞նք են պարտությունների տված դասերը:
- Շատ-շատ մեծ դաս են տվել ու ավելի կարեւոր եղել, քան հաղթանակները, քանի որ դրանց շնորհիվ եմ աճ գրանցել: Տեսել եմ թերություններս ու բացթողումներս եւ աշխատել դրանց վրա, ինչի արդյունքում ավելի եմ ուժեղացել:
- Արթուր, ինչպիսի՞ն է Հայաստանի այս անգամվա Օլիմպիական հավաքականը:
- Թեեւ քանակով այդքան էլ շատ չենք, բայց իմ կարծիքով՝ սպասելիքներն են շատ մեծ: Լուրջ մարզիկներ են ընդգրկված ըմբշամարտի երկու ձեւում էլ՝ Արսենն ու Վազգենը պատրաստ են լավ մասնակցել, նույնը նաեւ հունահռոմեականների, ծանրորդների ու մարմնամարզիկների դեպքում է: Շատ մարտական եւ ուժեղ հավաքական ունենք, հույս ունեմ՝ շատ լավ մեդալներով կվերադառնանք:
- Որպես ամենափորձառու ու տիտղոսակիր մարզիկ ի՞նչ խորհուրդ կտաս:
- Ամենակարեւորը խաղերի մասին շատ չմտածեն, վստահ լինեն իրենց ուժերին, կարողանան պայքարի օրն առավելագույնն անել ու ցույց տալ, թե ինչի են ընդունակ: Այդ դեպքում ամեն ինչի էլ կհասնեն:
Արթուր Ալեքսանյանը Եվրոպայի 7-ակի չեմպիոն է, կրկնակի արծաթե ու բրոնզե մեդալակիր
Աշխարհի 4-ակի չեմպիոն ու 3-ակի արծաթե մրցանակակիր է
Եվրոպական խաղերի հաղթող
Օլիմպիական խաղերի չեմպիոն, արծաթե ու բրոնզե մեդալակիր։
Արթուր Ալեքսանյանի հետ զրուցել է Հասմիկ Բաբայանը
Լուսանկարները՝ Էմին Արիստակեսյանի
Կարծիքներ
Հարգելի այցելուներ, այստեղ դուք կարող եք տեղադրել ձեր կարծիքը տվյալ նյութի վերաբերյալ` օգտագործելուվ Facebook-ի ձեր account-ը: Խնդրում ենք լինել կոռեկտ եւ հետեւել մեր պարզ կանոներին. արգելվում է տեղադրել թեմային չվերաբերող մեկնաբանություններ, գովազդային նյութեր, վիրավորանքներ եւ հայհոյանքներ: Խմբագրությունն իրավունք է վերապահում ջնջել մեկնաբանությունները` նշված կանոնները խախտելու դեպքում: