Բռնցքամարտի աշխարհում, որտեղ նետված յուրաքանչյուր բռունցքը կրում է մարզասրահում անցկացրած անհամար ժամերի եւ ամբողջ կյանքի ընթացքում նվիրվածության ծանրությունը, քչերի անունն է այնքան ուժեղ արձագանքում, որքան Արթուր Սարգսյանինը: Փորձված պրոֆեսիոնալ բռնցքամարտիկը, ով դարձել է վարպետ մարզիչ, ավելին է, քան պարզապես դաստիարակ. նա քանդակագործ է, որը հում տաղանդը վերածում է չեմպիոնության: Նրա ճանապարհորդությունը՝ ռինգից դեպի անկյունը, վկայում է սպորտի հանդեպ նրա տեւական կրքի մասին, իսկ որպես մարզիչ նրա ձեռքբերումներն անկասկած բացառիկ են:
Արթուր Սարգսյանի բռնցքամարտի կարիերան զարդարված է բազմաթիվ ազգային մրցանակներով՝ արտացոլելով նրա վարպետությունը ռինգում։ Այնուամենայնիվ, նրա ժառանգությունն ամրապնդվում է դրանից դուրս նրա աշխատանքի շնորհիվ: Մրցակցից մարզչի անցնելով՝ Սարգսյանը ստանձնել է բռնցքամարտի Հայաստանի եւ Ռուսաստանի ամենահեռանկարային տաղանդների կարիերայի ղեկը՝ առաջնորդելով նրանց հաջողությունների ինչպես ազգային, այնպես էլ միջազգային բեմերում:
Սարգսյանի մարզիկների համաստեղության ամենավառ աստղերից մեկը Նարեկ Աբգարյանն է։ 2016 թվականի բռնցքամարտի օլիմպիական որակավորման մրցաշարի արծաթե մեդալակիր Աբգարյանը բռունցքով հարվածեց 2016 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերի իր ուղեգրին: Սարգսյանի բծախնդիր առաջնորդությամբ Աբգարյանը հղկեց իր արհեստը՝ տիրապետելով տեխնիկայի եւ ռազմավարությունների, որոնք նրան առանձնացնում էին էլիտար մրցակիցների դաշտում։ Նրա օլիմպիական ճանապարհը, թեեւ դժվարին, բնական առաջընթաց էր այն հմտությունների եւ կարգապահության, որ սերմանել էր նրա մեջ Սարգսյանը:
Աբգարյանի ձեռքբերումները մարզչական աշխատանքի նկատմամբ Սարգսյանի յուրահատուկ մոտեցման անսասան ազդեցությունն են։ Սարգսյանը հայտնի է մարզական նշանակալից շարժումներով՝ այդ որոշիչ մանեւրներով, որոնք դառնում են նրա մարզիկների բնորոշ գիծը: Հենց այս մանրակրկիտ մշակված տեխնիկան է, որ թույլ է տալիս նրա մարտիկներին աչքի ընկնել՝ հաճախ իրենց հակառակորդներին աննկատ բռնելով եւ կշեռքները թեքելով իրենց օգտին:
Թեեւ Նարեկ Աբգարյանը կարող է լինել Սարգսյանի մարզչական հաջողությունների պաստառը, մեկ այլ անուն արագորեն բարձրանում է շարքերը՝ Պրոխոր Ստարցեւը: Երիտասարդ եւ խոստումնալից մարտիկ Ստարցեւը ոսկին նվաճեց Ռուսաստանի առաջնությունում իր տարիքային կարգում եւ անմիջապես հետո՝ բռնցքամարտի Եվրոպայի պատանեկան առաջնությունում. նվաճումներ, որոնք նրան արդեն դարձրել են դիտելու արժանի մեկը: Բռնցքամարտի հանրության մասնագետները, այդ թվում՝ ինքը՝ Սարգսյանը, կանխատեսում են Ստարցեւի օլիմպիական ապագան, որը ոչ միայն հետեւում է Աբգարյանի հետքերին, այլեւ, հնարավոր է, գերազանցում է նրան:
Ստարցեւի ներուժն անհերքելի է, եւ Սարգսյանի ղեկավարությամբ երիտասարդ բռնցքամարտիկը պատրաստ է նվաճումների: Սարգսյանի մոտեցումը Ստարցեւի հետ ոչ այլ էր, քան հեղափոխական՝ կենտրոնանալով ոչ միայն ֆիզիկական պատրաստվածության եւ տեխնիկական հմտությունների վրա, այլեւ մրցակցության ամենաբարձր մակարդակներում հաջողության հասնելու համար անհրաժեշտ ոգու ամրության վրա:
Սարգսյանի ազդեցությունը դուրս է գալիս նրա մարզիկների անմիջական շրջանակից։ Բռնցքամարտի ավելի լայն հանրության շրջանակում նրան հարգում են որպես օրինակելի մեկին՝ փարոս այն բանի, թե ինչ է նշանակում լինել մարզիչ: Մարզիկներին ոգեշնչելու, սովորեցնելու եւ զարգացնելու կարողության շնորհիվ վաստակել է բռնցքամարտի լավագույն մարզիչներից մեկի համբավը Անկախ Պետությունների Համագործակցությունում (ԱՊՀ): Միայն նրա մարզիկները չեն, որ սովորում են նրանից. հաճախ գործընկեր մարզիչները Սարգսյանին դիտարկում են որպես ոլորտում գերազանցության օրինակ:
Նրա մարզչական փիլիսոփայությունն ընդգծում է ռինգում անհատականության կարեւորությունը: Նա մշակել է բռնցքամարտի ուսուցման եւ մարզչական բոլորովին նոր ձեւ: Նա պարզապես չի մարզում մարզիկներին. նրանց ձեւավորում է որպես յուրահատուկ մրցակիցների՝ իրենց յուրահատուկ ոճով, որոնք ունակ են հարմարվելու եւ ծաղկելու ցանկացած պարագայում: Այս անհատականացված մոտեցումն այն է, ինչը դժվարեցնում է կանխատեսել Սարգսյանի մարզիկներին ու էլ ավելի դժվար՝ պարտության ենթարկել։
Արթուր Սարգսյանի փորձը լայն ճանաչում ունի ոչ միայն ռուսական բռնցքամարտի հանրության մեջ, այլեւ միջազգային մասշտաբով։ Նրա հմտություններն ու գիտելիքները հանգեցրել են նրան, որ նա հրավիրվել է որպես դատավոր ծառայելու բռնցքամարտի ամենահեղինակավոր միջոցառումներին, ինչպես ազգային, այնպես էլ աշխարհի տարբեր երկրներում: Այս կազմակերպությունները գիտակցում են Սարգսյանի անզուգական ըմբռնումը սպորտի մասին՝ վստահելով նրան գնահատելու եւ ընտրելու լավագույն մարզիկներին, որոնք կներկայացնեն իրենց ազգերը կարեւոր առաջնություններում:
Արթուր Սարգսյանը պարզապես մարզիկներ չի պատրաստում. նա կերտում է ժառանգություն: Նարեկ Աբգարյանի եւ Պրոխոր Ստարցեւի պես մարզիկների հետ նրա աշխատանքը նոր չափանիշ է սահմանում բռնցքամարտի մարզման մեջ, որտեղ ուշադրությունը կենտրոնանում է նույնքան մտքի վրա, որքան մարմնի վրա, որտեղ յուրաքանչյուր մարզիկ վերածվում է յուրահատուկ մրցակցի, եւ որտեղ ամենակարեւորը նպատակը ոչ միայն հաղթելն է, այլ գերակայելը:
Մինչ Պրոխոր Ստարցեւը շարունակում է բարձրանալ եւ Նարեկ Աբգարյանի ժառանգությունն աճում է, մի բան ակնհայտ է՝ բռնցքամարտի աշխարհում, որտեղ հաղթանակի եւ պարտության սահմանը հաճախ ածելիի պես բարակ է, Սարգսյանի նման մարզիչ ունենալը քո անկյունում ամեն ինչ փոխում է: Եվ քանի որ նրա մարզիկները շարունակում են գերազանցել, այդպես էլ կլինի Արթուր Սարգսյանի լեգենդը՝ ձեռնոցների հետեւում գտնվող մաեստրոն, ում մարզման բացառիկ տեխնիկան եւ մարզչական մեթոդները անչափելի ազդեցություն են ունեցել հայկական եւ ռուսական բռնցքամարտի ապագայի ձեւավորման վրա:
Հայկ Ղազարյան
Կարծիքներ
Հարգելի այցելուներ, այստեղ դուք կարող եք տեղադրել ձեր կարծիքը տվյալ նյութի վերաբերյալ` օգտագործելուվ Facebook-ի ձեր account-ը: Խնդրում ենք լինել կոռեկտ եւ հետեւել մեր պարզ կանոներին. արգելվում է տեղադրել թեմային չվերաբերող մեկնաբանություններ, գովազդային նյութեր, վիրավորանքներ եւ հայհոյանքներ: Խմբագրությունն իրավունք է վերապահում ջնջել մեկնաբանությունները` նշված կանոնները խախտելու դեպքում: