Օլիմպիական հավաքական. Վլադիմիր Մարգարյան

Ծննդյան թիվ. 08.03.1991 թ. Երեւան                              

Մարզաձեւ. Բռնցքամարտ (69 կգ)

Ընտանիք. Ամուսնացած չէ

Հոբբի. Ամեն ինչը բռնցքամարտն է

Կրթություն. Սովորել է Ֆիզիկական կուլտուրայի հայկական պետական ինստիտուտում եւ Բանկային կարիերայի զարգացման կենտրոնում

Մարզիչ. Արմեն Հակոբյան

Նորամուտ. 2012 թվականին Ուկրաինայի Խերսոն քաղաքում միջազգային մրցաշարի է մասնակցել: Ձեռքի վնասվաք է ստացել, որը բուժելու համար 4 ամիս է պահանջվել:

Սպորտային կարիերայի սկիզբը. Արդեն 14 տարի է  զբաղվում է բռնցքամարտով, սակայն մինչ այդ եղբոր հետ 4 տարի հաճախել են մարմնամարզության: 

Մարզաձեւի ընտրությունը. Վլադիմիրի հայրը եւս բռնցքամարտիկ է եղել, ու մարզաձեւի նկատմամբ սերը հենց նրանից է փոխանցվել որդուն:

Ամենակարեւոր սպորտային նվաճումը. «Կարիերայիս յուրաքանչյուր փուլ էլ յուրովի կարեւոր է եղել ինձ համար, բայց հատկապես կառանձնացնեմ Թուրքիայի Սամսուն քաղաքում նվաճած Օլիմպիական ուղեգիրը: Երազանքն իրականացված կհամարեմ, եթե հաջողվի Օլիմպիական մեդալ նվաճել»:

Կուռք. Միշտ հետեւել է Մուհամեդ Ալիի մենամարտերին ու փորձել կրկնօրինակել նրա ոճը: Շատ է հավանում նաեւ Ռոյ Ջոնսին, որի մենամարտերը շատ է ուսումնասիրել:

Ամենաազդեցիկ մարդը. Հայրը

Ինչպես կցանկանա հիշվել կարիերայի ավարտից հետո. Բազմաթիվ անհաջողություններ է ունեցել, սակայն երբեք ուշադրություն չի դարձրել դրանց: Ցանկանում է հիշվել որպես չհանձնվող մարզիկ, որպեսզի մյուսներն էլ իր օրինակով պայքարեն:

Նախագծի գործընկեր