Արթուր Պետրոսյանի գլխավորությամբ 3 խաղ տեւած անպարտելի հեքիաթը ավարտվեց: Առաջին արտագնա դիմադրությանը Հայաստանի ազգային հավաքականը չդիմացավ ու խոշոր՝ 4:1 հաշվով պարտություն կրեց:
Այն, որ մի օր այդ շղթան կտրվելու էր, ոչ մեկիս համար էլ գաղտնիք չէր: Մոնտենեգրոն Պոդգորիցայում ավելի պատրաստված տեսք ուներ ու թիմային խաղի շնորհիվ կարողացավ հասնել այդքան սպասված հունիսյան հաղթանակին:
Այս խաղը կրկին ցույց տվեց մեր բոլոր բացերը՝ անհուսալի պաշտպանությունն ու նրա չփոխկապակցված գործողությունները, անփորձ դարպասապահը, խաղը չկառուցով կիսապաշտպաններն ու հարձակման գծի անզորությունը: Թիմի ավագն էլ անցկացրեց իր վատագույն խաղերից մեկը:
Բայց կյանքը, ինչպես եւ ընտրական մրցաշարը, շարունակվում են:
Լուսանկարը` ffa.am
«Մենք դեռ ճանապարհի սկզբին ենք եւ պետք է շատ աշխատենք, որպեսզի կարողանանք բարձրակարգ թիմ դառնալ: Այս պարտությունը չի շեղի այդ ճանապարհից, որի ընթացքում լինելու են հաղթանակներ եւ պարտություններ: Եթե պարտությունից հետո կորցնենք մեր լավատեսությունը, ոչ մի բանի չենք հասնի»:
Հավաքականի մարզչից ավելի լավ ոչ ոք էր կարող գնահատել պահն ու ճիշտ բնութագիր տալ ստեղծված իրավիճակին:
Իսկապես, ազգային ընտրանին իր հերթական, արդեն չենք էլ հիշում որերորդ «նոր ճանապարհն» է անցնում, բայց այն անցնում է բոլորովին նոր անձնակազմի հետ, նոր բորտուղեկցողներով ու նպատակներով ՝նախորդներից տարբերվող քարտեզով ու թռիչքի ուղեգծով:
Լուսանկարը` ffa.am
Մեր ֆուտբոլային ինքնաթիռը 2 հաջողված փորձ ունեցավ, հեշտ տրվեց նաեւ փորձնական թռիչքը Սենթ Քիթս եւ Նեւիի հետ, սակայն Երեւանում ընտրական մրցաշարի առաջին պարտությունը կրած Մոնտենեգրոն չէր կարող մոռանալ այդ անհաջողության մասին:
Սեփական հարկի տակ այն քարը քարի վրա չթողեց, խփեց այնքան գոլ, որքան կարող էր ու մեծ հարված հասցրեց մեր թիմի ինքնասիրությանը: Դրա լավագույն վկայությունը խաղից հետո ֆուտբոլիստների լռությունն էր, համարյա ոչ մեկը չցանկացավ մեկնաբանություն տալ:
Լուսանկարը` ffa.am
Հաճախակի թռիչքներ իրականացնողները գիտեն տուրբուլենդ գոտու մասին, որտեղ տատանումներից ու վայրիվերումներից խուսափել հնարավոր չէ: Այդպիսի մի հատվածում է հիմա հայտնվել ազգային հավաքականը:
Սակայն դա հերթական դեպրեսիայի ու քննադատությունների առիթը չպետք է դառնա: Կարիք չկա համացանցում կրկին հիստերիա բարձրացնել, համակիրների ու թիմի հասցեին կծու խոսքեր ասելուց հաճույք ստացողների թեւի բաժանվել:
Հավաքականը ոչ հարձակման, ոչ էլ առավել եւս պաշտպանության կարիք չունի: Ազգային հավաքականը չեն ընտրում, այն միակն է, պարզապես նրա հետ պետք է անցնել բոլոր ուրախ ու տխուր պահերով:
Հասմիկ Բաբայան
Կարծիքներ
Հարգելի այցելուներ, այստեղ դուք կարող եք տեղադրել ձեր կարծիքը տվյալ նյութի վերաբերյալ` օգտագործելուվ Facebook-ի ձեր account-ը: Խնդրում ենք լինել կոռեկտ եւ հետեւել մեր պարզ կանոներին. արգելվում է տեղադրել թեմային չվերաբերող մեկնաբանություններ, գովազդային նյութեր, վիրավորանքներ եւ հայհոյանքներ: Խմբագրությունն իրավունք է վերապահում ջնջել մեկնաբանությունները` նշված կանոնները խախտելու դեպքում: